Oferta
Oferta Gabinetu
- Konsultacja psychoterapeutyczna.
To pierwsze kilka spotkań, które poprzedzają każdy rodzaj psychoterapii. Zadaniem konsultacji jest przyjrzenie się aktualnemu życiu pacjenta oraz rozpoznanie trudności, z jakimi przychodzi pacjent oraz zaproponowanie najkorzystniejszej formy wsparcia. W fazie konsultacyjnej dochodzi do nawiązania podstawowego kontaktu terapeuty z klientem, w której gromadzone są informacje dotyczące zgłoszonego problemu klienta. (Np. przebieg linii życiowej pacjenta, dotychczasowe relacje, obecna sytuacja). Dzięki zebranym informacjom formułuje się wstępnie źródła problemów, analizuje się motywację pacjenta do zmiany w życiu oraz wspólnie omawia się gotowość do podjęcia decyzji o ewentualnym rozpoczęciu terapii
- Wsparcie w kryzysie.
Pierwsza pomoc psychoterapeutyczna wobec osób w kryzysie po wydarzeniu traumatycznym (w tym terapia osób po wydarzeniu traumatycznym związanym ze stratą – terapia osób w procesie żałoby) oraz pomoc i terapia osób po wydarzeniu traumatycznym związanym z katastrofą – np.: powodzią, pożarem, wypadkami komunikacyjnymi (trauma indywidualna oraz kryzys środowiskowy) itd.
- Psychoterapia indywidualna dzieci.
Terapia polegająca na wspomaganiu dziecka w jego prawidłowym rozwoju oraz na przezwyciężaniu określonych problemów pojawiających się na danym etapie jego życia. Psychoterapia dzieci jest wskazana, gdy rodzice czują niepokój, czy ich dziecko prawidłowo się rozwija, gdy dziecko zmaga się z trudnościami w sferze emocjonalnej , poznawczej czy społecznej, gdy dziecko przejawia zachowania seksualne wykraczające poza normę rozwojową, gdy chcą uzyskać pomoc psychoterapeutyczną dla swojego dziecka w sytuacji traumy lub kryzysu rodzinnego. Spotkania psychoterapeutyczne z dzieckiem przebiegają przede wszystkim w formie niedyrektywnej zabawy, rysunków, opowiadanych bajek, podczas których dziecko za pomocą dostępnych mu przedmiotów opowiada, przeżywa, pokazuje obszary/tematy, które są dla niego trudne oraz pomagają mu w opisaniu trudności oraz w poradzeniu sobie z nimi. Aby dziecko mogło w pełni skorzystać z psychoterapii potrzebna jest współpraca z rodzicami. W związku z tym terapeuta dziecka zaprasza rodziców na konsultacje, żeby wymienić się informacjami dotyczącymi procesu terapeutycznego, procesów rozwojowych zachodzących u dziecka oraz wspomóc ich w umiejętnościach wychowawczych
- Psychoterapia młodzieży.
Terapia ta polega na nawiązaniu relacji terapeutycznej, która wspiera nastolatka w przechodzeniu naturalnego, a jednocześnie trudnego dla niego kryzysu adolescencyjnego, który charakteryzuje się trudnościami w sferze emocjonalnej, czy też społecznej lub zachowaniami autodestrukcyjnymi albo potrzebuje wsparcia w odkrywaniu własnej tożsamości związanej z przekraczaniem granicy świata dzieciństwa i dorosłości, czy też orientacji seksualnej, czy też w różnego rodzaju zaburzeniach. W psychoterapii młodzieży, podobnie jak w psychoterapii dorosłych pierwszoplanowym narzędziem pracy jest rozmowa psychoterapeuty i nastolatka na temat istotnych dla niego problemów. Psychoterapia młodzieży, nastolatków jest okazją do budowania przestrzeni w celu odnalezienia rozumienia siebie i świata. Pomaga w odkrywaniu nieświadomych treści i łączeniu ich z wiedzą o sobie. Pozwala odzyskiwać wpływ na swoje życie i funkcjonowanie w różnych obszarach, w tym z rówieśnikami, rodzicami, w szkole, w świecie dorosłych, a przede wszystkim w obszarze swojej tożsamości, przemian wewnętrznych i konfliktów. Aby adolescent mógł w pełni skorzystać z psychoterapii potrzebna jest współpraca z rodzicami. W tym celu terapeuta nastolatka zaprasza rodziców na konsultacje w celu wymiany informacji i uwag dotyczących procesu terapeutycznego.
- Psychoterapia dorosłych
przebiega w formie rozmowy i polega na wyrażaniu swojego doświadczenia, cierpienia, myśli, fantazji, emocji, pragnień i impulsów poprzez słowa oraz ciało. Podczas spotkań pacjent może poruszać dowolne tematy i omawiać wszelkie niepokojące go kwestie. Dlatego przebieg psychoterapii w każdym przypadku jest inny. Psychoterapia indywidualna jest m.in. skierowana do tych pacjentów, którzy chcą pracować nad swoimi osobistymi problemami, ale może być ona bardzo pomocna przy różnego rodzaju zaburzeniach psychicznych. Rozmowa z psychoterapeutą pozwala znacznie lepiej poznać swój umysł i schematy postępowania. Dzięki temu można rozwinąć swoje umiejętności interpersonalne oraz poznać swój pełny potencjał. Psychoterapia dorosłych czy nastolatków może służyć jako narzędzie do samorozwoju, zarówno w sferze prywatnej (związki, relacje międzyludzkie, samodoskonalenie), jak i zawodowej, czy też społecznej.
- Psychoterapia par, związków, rodzin
Terapia rodzin lub par opiera się na spotkaniach, w których biorą udział całe rodziny lub sami partnerzy. Uwaga jest skupiona na relacjach między uczestnikami terapii, zwłaszcza na ich obecnym funkcjonowaniu. Dużą wagę przykłada się na wzory interakcji między członkami rodziny. Terapia jest zalecana, gdy członkowie rodziny lub partnerzy w związku chcą polepszyć jakość swoich relacji. Również wtedy, gdy chcą przygotować się do zdarzeń czekających ich w przyszłości. Terapia jest także wskazana, gdy obydwoje małżonkowie chcą uchronić rodzinę przed rozwodem lub separacją lub kiedy występują trudności wychowawcze z dziećmi i nie mogą się z nimi uporać, gdy w rodzinie wydarzyła się tragedia, nie będąca naturalna koleją rzeczy (samobójstwo, ciężka choroba, kalectwo, śmierć dziecka lub współmałżonka) itp.
- Psychoterapia grupowa młodzieży i dorosłych
jest to miejsce, gdzie uczestnicy mają poznać cenne informacje o sobie, doświadczyć nowych rzeczy i przetestować nowe zachowania. Grupa pozwala dowiedzieć się o swoich problemach w relacjach społecznych i uczy jej członków jak rozwijać zażyłe, długotrwałe kontakty. Celem terapii grupowej jest zrozumienie swoich relacji z innymi i praca nad ich jakością, co ma duży wpływ na prawdziwe życie poza grupą. W terapii grupowej kluczowe jest, aby członkowie grupy przełożyli swoją wiedzę i doświadczenie zdobyte w trakcie terapii na kontakty z ważnymi dla nich osobami poza grupą. Dzięki grupowemu doświadczeniu, zdobytej wiedzy i treningowi, relacje z bliskimi w prawdziwym życiu mogą stać się bardziej satysfakcjonujące i trwałe.
- Psychoedukacja, warsztaty dla rodziców, rodzin zastępczych, młodzieży itp. Psychoedukacja ma na celu przekazywanie wiedzy na temat funkcjonowania człowieka w różnych okolicznościach życiowych i warunkach społecznych. Dzięki zdobytej wiedzy na temat trudności napotykanych w życiu możliwe jest zmniejszenie poczucia lęku oraz znalezienie dogodnych rozwiązań. Psychoedukacja często używana jest w leczeniu zaburzeń psychicznych, zwykle takich jak depresja, schizofrenia, choroba afektywna dwubiegunowa, zaburzenia odżywiania. Psychoedukacja niezbędna jest dla dzieci i osób dorosłych z niepełnosprawnością . Psychoedukacja może być także pomocna przy wszelkiego typu trudnościach wychowawczych czy też trudnościach w kontaktach społecznych. Warsztaty m.in. dla rodziców, rodzin zastępczych: Warsztaty dają rodzicom i opiekunom narzędzia do budowania pozytywnych i prospołecznych zachowań u dzieci. Zachowania trudne, czy też całościowe zaburzenia rozwoju jakie mogą się pojawić u dzieci, młodzieży, często są wtórne wobec trudności dziecka. Istnieją jednak narzędzia, które pozwalają zrozumieć mechanizm powstawania oraz utrwalania się negatywnych wzorców zachowania i reagowania, a co za tym idzie pozwalają zmienić te wzorce.
- Superwizja rodzin zastępczych
pracowników z różnych branż- Superwizja obejmuje omówienie osobistych trudności, jakie można napotkać w pracy z grupą i/lub obaw, jakie mogą się pojawić przed pracą z grupą. Można też uwzględniać wspólną analizę zgłoszonych trudnych sytuacji w grupach, organizacjach, podczas szkoleń oraz spostrzegać je w kategoriach własnych progów i tendencji rozwojowych.
Praca nad następującymi obszarami
- niską samooceną
- stresem
- lękami, niepokojem
- nieśmiałością, poczuciem samotności
- silną potrzebą perfekcjonizmu
- gniewem, kontrolą agresywnych zachowań, nadmierną konfliktowością
- obniżonym nastojem oraz depresją
- brakiem radości czy satysfakcji z życia
- trudnymi stanami emocjonalnymi: przygnębieniem, przedłużającym się smutkiem, bezsilnością, wstydem, napięciem itp.
- trudnościami w relacjach i wycofywaniu się z nich, izolowaniem, budowaniem dystansu
- symbiotycznością, brakiem autonomii
- skłonnością do zaspokajania oczekiwań innych osób, „poświęcanie się”, nadmierną odpowiedzialnością
- brakiem pewności siebie, niską samooceną
- samotnością, poczuciem odcięcia i izolacji, trudnościami komunikacyjnymi
- interpersonalnymi problemami
- fobiami socjalnymi
- przemocą
- wykorzystaniem seksualnym
- stanami psychotycznymi
- skłonnościami samobójczymi
- zachowaniami antyspołecznymi
- zaburzeniami zachowania
- zaburzeniami snu
- zaburzeniami psychosomatycznymi
- zespołem nadpobudliwości psychoruchowej z deficytami uwagi
- zaburzeniami odżywiania
- tikami, zaburzeniami wydalania
- osobowością antyspołeczną
- osobowością narcystyczną
- osobowością schizoidalną
- osobowością paranoidalną
- osobowością depresyjną
- osobowością maniakalną
- osobowością autodestrukcyjną
- osobowością obsesyjną i kompulsywną
- osobowością histeryczną
- osobowością dysocjacyjną
- osobowością borderline
- uzależnieniami: alkoholu, narkotyków, leków, dopalaczy, hazardu, zakupów, komputera/ internetu oraz innych uzależnień behawioralnych, pomoc również osobom współuzależnionym (rodzinie, bliskim)
- praca z traumą: przemoc fizyczna i psychiczna, suicydalność, samookaleczenia, psychosomatyka, PTSD, żałoba i jej etapy; wspólnie otwieramy perspektywę na przyszłość, szukamy siły w kliencie/ pacjencie.
Zaufanie
Dyskrecja
Akceptacja
W procesie terapeutycznym szczególnie ważne są:
- Bezpieczna, empatyczna relacja
- Zaufanie
- Dyskrecja
- Akceptacja
- Sojusz terapeutyczny
- Dialog dostosowany do potrzeb klienta/pacjenta
- Wspólne ustalenie celu terapii i zgodne dążenie do ich osiągnięcia
- Dostosowanie stylu pracy do konkretnego klienta/pacjenta
- Nowe doświadczenia i dalszy rozwój klienta/ pacjenta
- Wzajemna wymiana uczuć i postaw w relacji klient/ pacjent –psychoterapeuta
- Więź służąca procesowi leczenia
Psychoedukacja, warsztaty oraz treningi
- Asertywność
- Niezdolność rozwiązywania problemów
- Komunikacja bez przemocy
- Warsztaty pracy ze złością
- Interwencja kryzysowa
- Stawianie granic
- Trening interpersonalny, intrapsychiczny, wewnętrzne dziecko
- Warsztaty rozwojowe
- Szkoła dla rodziców
- Trening umiejętności społecznych
Techniki i narzędzia
- praca z wewnętrznym dzieckiem
- nowe narracje
- praca na symbolach
- genogram
- praca ze snem
- e CPR (dialog na poziomie serca)
- pytania typu skala
- pytania o wyjątek
- pytania o cud
- praca z celem
- odzwierciedlenie
- praca z figurkami
- techniki wykorzystujące fantazję, opowiadania
- techniki z wykorzystaniem zabawa i gier
- mapa świata
- linia życia
- techniki relaksacyjne
- wizualizacja
Asertywność
Niezdolność rozwiązywani
Interwencja kryzysowa
Stawianie granic
Trening interpersonalny
Warsztaty rozwojowe
Szkoła dla rodziców
Trening umiejętności społecznych
Świat wewnętrzny nie jest lustrzanym odbiciem świata zewnętrznego. Nie jest też jego odzwierciedleniem, lecz efektem spotkania tych dwóch światów.